Obowiązki pracodawcy

Pracodawca ma obowiązek nieodpłatnie dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy, a także obuwie i odzież roboczą, jeżeli warunki pracy tego wymagają.

Środki ochrony indywidualnej należy obowiązkowo stosować w sytuacjach, gdy nie można uniknąć zagrożeń lub gdy nie można ich wystarczająco ograniczyć za pomocą środków ochrony zbiorowej, takich jak wentylacja, bariery ochronne czy przegród, lub poprzez odpowiednią organizację pracy.

Środki ochrony indywidualnej dostarczane przez pracodawcę muszą spełniać wymogi dotyczące oceny zgodności, co potwierdza znak CE.

Przy wyborze środków ochrony indywidualnej należy brać pod uwagę:

• rodzaj i natężenie lub stężenie czynników szkodliwych i niebezpiecznych,
• wymagania ergonomii oraz stan zdrowia pracownika,
• warunki panujące w miejscu pracy,
• możliwość dopasowania i regulacji środków do pracownika,
• konieczność jednoczesnego stosowania kilku środków bez utraty ich właściwości ochronnych.

Pracodawca określa warunki stosowania środków ochrony indywidualnej, w tym czas i sytuacje, w których należy je stosować, oraz zapewnia odpowiednie szkolenie pracowników w zakresie korzystania z tych środków.

W wyjątkowych sytuacjach dopuszcza się używanie środków ochrony indywidualnej przez więcej niż jedną osobę, pod warunkiem zastosowania działań minimalizujących ryzyko dla zdrowia i higieny użytkowników.

Pracodawca jest zobowiązany dostarczać pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze spełniające wymogi określone w polskich normach w przypadku, gdy odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu, albo ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.

Używanie własnej odzieży i obuwia roboczego przez pracowników jest możliwe tylko po uzgodnieniu z pracodawcą oraz spełnieniu określonych warunków, a pracownik otrzymuje ekwiwalent pieniężny uwzględniający aktualne ceny odzieży i obuwia roboczego.

Pracodawca, po konsultacji z pracownikami lub ich przedstawicielami, ustala rodzaje środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego niezbędnych na określonych stanowiskach pracy oraz przewidywane okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego. Tabele norm przydziału powinny być częścią regulaminu pracy firmy.

Pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez wymaganych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, a także powinien kontrolować, czy pracownicy używają ich zgodnie z przeznaczeniem.

Pracodawca jest odpowiedzialny za pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie dostarczonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego. W przypadku braku możliwości zapewnienia prania przez pracodawcę, pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny za pranie odzieży we własnym zakresie.

Pracodawca ponadto odpowiada za zapewnienie odpowiedniego przechowywania środków ochrony indywidualnej, odzieży i obuwia roboczego, które miały kontakt ze środkami chemicznymi, promieniotwórczymi lub biologicznie zakaźnymi.

Podstawa prawna:

• Art. 2376-23710 Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy.
• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.